Günümüzün önemli küresel sorunlarından biri hiç şüphesiz hızla artan “enerji” ve yakıt tüketimidir. Bu soruna kısa zamanda çözüm bulunamazsa, yarım yüzyıl içerisinde yeryüzündeki doğal kaynakların tükenmesi beklenmektedir. Aynı zamanda bu yakıtların doğaya verdiği zarar bazı bölgelerde ciddi problemler oluşturmaya başlamıştır. G8 ülkeleri başkanları bir araya geldiklerinde “hidrojen enerjisi” hep gündem maddesi olmuştur. Bu sebeple gelişmiş ülkelerde yeni “enerji” kaynakları alanında yapılan araştırmalara ciddi ölçüde destekler verilmektedir. Bu tür çalışmalar kapsamında en önemlisi “hidrojen enerjisidir”; “hidrojenin” oldukça yüksek yoğunlukta ve güvenli bir şekilde depolanması onu daha cazip hale getirmektedir. ABD Enerji Bakanlığı hidrojen depolama oranının yüzde 6’yı geçmesi halinde “hidrojen enerjisi” ile çalışan araçların kullanılmasının verimli olacağını savunmuştur. Ancak,“hidrojenin” yüksek yoğunlukta depolanabilmesi de birçok açıdan zorluk çıkarmaktadır.
UNAM direktörü Prof. Dr. Salim Çıracı ve araştırma ekibinin, ABD’de Dr. Taner Yıldırım ile beraber gerçekleştirdikleri çalışmalarda geçiş elementleri (Pt, Pd, Ti, V) ile işlevleştirilen“nanotüpler” ve moleküllere çok yüksek kapasitelerde “hidrojen” depolanabileceğini göstermişlerdir. Oldukça yüksek performanslı ve kapasiteli bilgisayarlar kullanılarak modellenen bu yeni “hidrojen” depolama faaliyetinde, titanyum atomları karbon “nanotübün” yüzeyine bağlanabilerek tutunabilmektedirler.
Prof.Dr.Çıracı ve meslektaşlarının geçen yıllarda ortaya koydukları bir çalışmayla rekor sayılan yüzde 8 depolama oranına ulaşmışlardır. Bu ortaya konan buluşun, geleceğin otomobillerinde kullanılacak çok verimli yakıt hücreleri ve katalizörlerinin tasarlanmasında kullanılması düşünülmektedir.
