“Tüm annelere gününüz kutlu olsun” demek Anneler günü kutlamasıdır. Tüm anneler günlerinin kutlanmasını hak ediyordur hiç şüphesiz fakat en çok benim annem gibi 15 yaşında çocuğunu kucağına almış tüm annelerin gününün kutlanması gerekir. Hiç bebeği olmamış benim annemin ben doğuncaya kadar. Biten okul hayatı, oynayamadığı sokaklar, görüşemediği arkadaşlar yani kaybolmuş çocukluğu olmuşum ben annemin. Tıpkı ananemin kaderi gibi olmuş anneminki de. Bir atasözü var ya “ananın bahtı kızına çeyiz olurmuş “diye tıpkı öyle olmuş annemin hayatı. Genç kızlığa adımını attığı an okuldan almışlar annemi. Hiç fikrini sormadan evlendirmiş dedem. Annemin çırpınışları fayda etmemiş. Dedemden yediği dayaklar ile kalmış.
Anneme Şükran
15 yaşında beni kucağına almış annem. Benimle avunmuş yıllarca. Söylediği ninnilere, benimle döktüğü gözyaşlarına katmış acılarını. Yitip giden çocukluğunu akıtmış gözyaşlarıyla içine. Hep saklamış gözyaşlarını. Sakınmış her şeyden beni. Hatta babamdan bile sakınmış. Kendi kaderini vermemek için her şeyini koymuş ortaya. Hayatını hiçe saymış, bana adamış ben doğunca tüm ömrü. Dedemi tanımadım ben. Geleneklere kızını eşini kurban veren dedemi zaten hiç tanımak istemedim. Anneannemin eziyeti, annemin yitip giden, yaşayamadığı çocukluğunun adı bendeki dede kavramı. Babam da karşı duramamış annemin dirayetine. Gücün ve mücadelenin karşısında duramamış. Her anne gibi tüm yaşamımın mimarı olmuş benim annem. Şansım, bahtım olmuş annem. Yaşayamadıklarını yaşatmış bana mayıs aylarımın anlamı oldun canım annem.
